hann er vog!

Elsku pabbi minn, inni-inni-inni-inni-lega til hamingju með 49 ára stórafmælið.

Þúsund kossar, pakki seinna, hringi í kvöld,
ástarkveðjur.

lelegur skrif-september

ég veit ég veit.

er að fá kvef, geðveikt sybbin, ein heima, linsur góðar, sólhatts te, bóla á tungunni, sykurskán á tönnunum, kexbirgðir nánast uppurnar, klukkan hálfþrjú fooookkkk

en: KEM Í HEIMSÓKN 6.OKT OG STOPPA Í 2 OG HÁLFA VIKU!!!
bannað að kommenta

bless 4-augu

thad er komid ad thvi aftur.
indi litla tharf ad kaupa fleiri skammta af linsum.

Thad er samt ekki hlaupid ad thvi her i borg thvi her er allt svo aftur a bak og pirrandi. (eda afram, eftir thvi hvernig a thad er litid).

A Islandi labbadi eg bara inn i gleraugna bud og kalladi "Hei mer (ath. thagufallid) vantar linnnnnsssuuurrr!" og thvi var bara reddad a no time, thad dugdi ad syna theim linsu-upplysingarnar sem eg hafdi hripad nidur i a tuskulegan brefsnepil eftir minni.

Eg labbadi semsagt inn i gleraugnabud i London og sagdi hatt og snjallt setninguna "mer vantar linsur nuna" (a ensku audvitad), og fekk tha ad vita ad eg fengi tima eftir tvaer vikur og gaeti thar ad auki thurft ad bida heila viku eftir ad fa linsurnar afhentar.
Thetta var svona augnablik sem eg missti mig i otholinmaedi og blotadi upphatt (man ekki a hvada tungumali) og gaf fra mer ohugnaleg hrygluhljod.
Samkvaemt logum krefjast their af manni nylegs sjonvottords og vottords um linsumatun, engar undantekningar eru gerdar fyrir fordekrada Islendinga, sem er svosum okei nema fyrir thaer sakir ad thad tharf ad panta tima i thetta med allt of longum fyrirvara.

Allavega, eg a tima hja theim i dag.
Fae ad fara fyrr ur vinnunni (sem er gaman) og eftir viku get eg hent thessum ljotu bjanalegu gleraugum inn i skatthol og byrjad ad labba um goturnar med kyssistut a vorunum.

Hvaða klukkibull er þetta

Jæja, það er búið að klukka mann. Í þessu klukki er ætlast til að maður skrifi ómerkilegar staðreyndir um sjálfan sig og þar sem mér líkt og mörgum öðrum finnst gaman að deila með heiminum hvað ég sé frábær ákvað ég gegn eigin félagslegu reglum að taka þátt í þessari vit-leysu.


1. Það eru ýmsar staðreyndir sem ég er núna fyrst á gamal aldri að komast til botns í. Þetta getur verið ýmisleg vitneskja eða jafnvel áratugagamall misskilningur að leiðréttast í hausnum á mér og eftir á tek ég eftir hvað ég er miklu ríkari manneskja eftir þessa uppljómun. Svo þegar ég verð vitni að því þegar einhver er á sama misskilningsstigi og ég var á hugsa ég um viðkomandi: "djöfull ertu eitthvað stjúpid".

2. Ekki er hræsnin minni þegar ég hætti að taka þátt í hinum og þessum "æðum" eða tískubulli og til þess að halda kúlinu (hvaða kúli spyrja margir sig kannski) verður maður náttúrulega að hætta áður en æðið verður of víðtækt. Þannig að ef einhver spyr mig hvort ég leysi þessar SUDOKU þrautir þá svara ég með fyrirlitningasvip: "Ert ekk að grínast, það er SVO APRÍL 2005!!", sem sagt, eitthvað sem er löngu BÚIÐ í hausnum á mér.

3. Ég held ég virki hálf þroskaheft þegar ég þarf að tjá mig í síma, þ.e.a.s. svona við fyrirtæki og svoleiðis. Eins og í vinnunni þegar ég svaraði fyrstu símtölunum stamaði ég einhverjum hálfkveðnum orðum útúr mér, þagði smá og sagði svo uuu....MAI-MAI-MAILROOM? Þegar ég átti í rauninni að svara hratt og lipurlega: "good morning, office services, indiana speaking, how can i help you".

4. Einhverra hluta vegna er ég komin með luralegasta göngulag sem ég veit um, allavega miðað við líkamsstærð. Ég þarf nebbla að labba svo mikið og hratt í vinnunni og það að taka nógu djöfulli stór skref hjálpar til við að komast yfir verkefni dagsins. Ef þið sjáið fyrir ykkur göngulag sýnt hratt á 15 ára ofvöxnum unglingspilt sem er tveir metrar á hæð og 60 kíló þá held ég að ég sé svipuð. Ég held ég verði bara ósjálfrátt fáranlega luraleg innan um allar þessar einkaritara-kvensniftir sem naglalakka sig í tíma og ótíma og borða sellerí. (svo kaupa þær endalaust mikið af blandi í poka til að bjóða hinum einkariturunum (fita keppinauta sína (það er mín kenning allavega (þær sjást aldrei éta sitt nammi sjálfar (hversu mörgum svigum er leyfilegt að troða inní eina setningu?))))).

5. Og síðast en ekki síst; í þessari bráðfróðlegu upptalningu á eigin ágætum er kominn tími á að minnast á að ég tek aldrei þátt í keðju bulli. -ehem... Allt slíkt stoppar á mér. Ég stóð mig samt ágætlega í þetta sinn (bara að því ég fékk að tala um sjálfa mig) og reyndi að vera ekki þessi félagsskítur sem ég alla jafna er.
amen.
ps. myndin er stolin

hvað gerir folk eiginlega?

Ég er að fá áfall, er að átta mig á að ég er búin að búa í London í heilt ár, frá október. Hvað í andskotanum er ég búin að gera við heilt ár af lífi mínu, ég trúi ekki hvað tíminn líður hratt. Samt finnst mér eins og ég sé óharðnaður únglíngur, allavega ekki tuttugu og fimm ára! meira svona 16 ára.

Þegar maður vinnur fulla vinnu líður þetta svo hratt, maður vaknar eldsnemma og blótar öllum illum öflum fyrir að þurfa að vakna á svona óguðlegum tíma, hoppar í sturtu og dottar svo í strætó á leið í vinnu vegna þess að augun geta ekki haldist opin af sjálfu sér.

Svo gleymir maður sér þessa átta tíma í vinnu og þar að auki fer reyndar klukkutími í að slafra í sig nestinu sínu.

Svo er maður kominn heim, úrvinda, með tásæri og táfýlu og náttúrulega glorhungraður og allt of fáir vökutímar eftir af kvöldinu.

Þetta er svo endurtekið 5 sinnum í hverri viku og hverjum einasta degi svipar til þess fyrri.

Um helgar tæklar maður svo verkefni sem hafa safnast upp í gott samviskubit en þau snúa oftast um heimilistilþrif og almennt viðhald (þrífa ísskáp, klippa neglur, ryksuga bakvið eitthvað, versla fyrir vikuna o.s.frv.)

Þetta er svo glatað. Getur ekki bara einhver GEFIÐ mér pening? Annars sóa ég lífi mínu í vinnu!! Æi ég er í tilvistarkreppu, þetta getur ekki gengið svona.
Hvað gerir fólk eiginlega? Finnst flestum allt í lagi að húka í vinnu 40 klst af vikunni sinni?

ef ykkur leiðist

Langaði að benda fólki á snilld vísindavefs Háskóla Íslands. Á þeim vef skemmti ég mér gjarna konunglega og fyrir kemur að ég stappa niður löppunum af hlátri, ýmist af snilld spyrjenda eða fyndnum tilsvörum starfsfólks síðunnar.

Þar má finna svör við hinu ýmsu sem kann að vekja áhuga eins og til dæmis heimspekilegu spurningunni; "Hvenær er orðið svo mikið drasl í herbergi að maður er í rauninni að taka til þegar maður sparkar í hluti?"

Þar er líka skrifað um afkvæmi tófu og katta, stærð steypireyðurs og stærstu risaeðla borin saman og enn fremur er spurningunni um mengun álvers í samanburði við bíla svarað (mjög áhugavert, sjá undir "umhverfismál").

Þar er einnig skrifað um þágufallsýki Íslendinga og spurt hvort yfirvöldum standi virkilega á sama og velt er fyrir sér hornasummu einhyrninga og spáð hvort hægt sé að deyja úr leiðindum, til dæmis í dönskutíma.

Sem sagt, allt mjög fræðandi málefni... aahh.. þið verðið bara að kíkja sjálf!
þetta er slóðin: www.visindavefur.hi.is

"her a eg heima" blogg

Yndislega litla húsið mitt.
Þarna á ég heima, á fyrstu og annarri hæð þarna hægra megin. Á myndinni má sjá Alex og mömmu hans sötra kaffið sitt í morgunsólinni.
Gayle systir hans og Craig kærastinn hennar (sem hafa búið hjá okkur um nokkurt skeið) fluttu út í gaer. Gayle flytur til mömmu sinnar í Manchester og ætlar að vinna og borga niður skuldir eftir nýklárað mastersnám og Craig flytur aftur til Bandaríkjanna og ætlar á kaupa seglbát og sigla um heimsins höf.
Þá erum við orðin ein í kofanum aftur, a.m.k. út mánuðinn.
Ahhhh...
-Loksins friður.

straeto ludi

Eg er svona toffari sem hleyp helst ekki a eftir straeto.
Ef eg met thad svo ad thad seu adeins um 60% likur a ad eg nai honum set eg frekar hendur i vasa, syg uppi nefid og akved ad bida bara eftir naesta.
Thad er nefnilega svo o-kul ad hlaupa a eftir straeto.
Stundum er vagninn kannski stopp a bidstodinni (thar sem madur hefdi att ad vera maettur) svoldid lengi og madur fer ad hugsa hvort hann se kannski ad hleypa ut manneskju i hjolastol..og a sekundubroti tharf madur ad akveda sig hvort madur eigi ekki ad reyna ad na honum.
-Svo sprettir madur af stad, ferdageislaspilarinn byrjar ad skippa, vandlega greidd hargreidslan fer til fjandans, skyrtutolurnar gefa eftir og smapeningar og ymiss konar rusl hendist af manni i allar attir og svipurinn a manni segir "eg skal, eg skal" i bland vid orvaentingu og maedi.
En svo ad sjalfsogdu thegar um 2 metrar eru eftir i hurdina er henni lokad hranalega og thratt fyrir audmjukt bank a rudu thykist bilstjorinn ekki sja mann og gefur i.
Tha er madur lika buinn ad missa kulid.

Svo a minum longu straetoferdum se eg annad folk i nakvaemlega somu stodu, og madur les thad ur likamstjaningu theirra ad thau seu ad meta hvort thau aettu ad hlaupa eftir straetisvagninum.
Og i thau skipti sem thau missa svo af honum hugsa eg med mer; Ha ha ha LUDI !!!